Μια νέα πορεία και όμως τόσο παλιά.

Ψηφίστηκε και ο προϋπολογισμός του 2009, καλά να πάθουμε και φέτος. Αλλά μόνο για τον προϋπολογισμό δε συζήτησαν χθες.

Ας αφήσουμε στην άκρη τα γνωστά ευφυολογήματα του Καρατζαφερή και τις ατάκες σαν παλιό κακό σίριαλ του Δαλιανίδη.

Ας αφήσουμε στην άκρη το γνωστό ποιηματάκι του ΚΚΕ για 1500€ ελάχιστο μισθός και 1100€ ελάχιστη σύνταξη που σίγουρα δεν είναι εφικτά στην χώρα και στην εποχή που ζούμε. Αν και παρότι διαφωνώ ιδεολογικά σε όλα με την Παπαρήγα της αναγνωρίζω το ότι παραμένει ψύχραιμη και υπεύθυνη.

Ας αφήσουμε επίσης στην άκρη τον δήθεν αριστερό - σοσιαλιστή πρόεδρο νέας κόπης της Κοινοβουλευτικής ομάδας του Σύριζα που ούτε και χθες καταδίκασε τα γεγονότα των ημερών. Αντίθετα συνέχισε να αποκαλεί το πλιάτσικο και την τρομοκρατία εξέγερση της νεολαίας. Παρότρυνε ακόμα μια φορά την «νεολαία» για νέες καταλήψεις, για νέες φασαρίες ρίχνοντας μία ακόμα μολότοφ στην ήδη καψαλισμένη εικόνα της καθημερινότητάς μας κάνοντας όπως τελευταία συνηθίζει, μαζί με το "πνευματικό του τέκνο" και συνεχιστή του Τσίπρα,μικροπολιτική πάνω από το πτώμα ενός 15χρόνου παιδιού.
Και στο τέλος γκρίνιαξε κιόλας γιατί κατηγορούμε τον Σύριζα ως υποκινητή και ηθικό αυτουργό για όλους αυτούς τους βανδαλισμούς λες και δεν είναι.

Ας αφήσουμε στην άκρη και τον Καραμανλή που σε μία ακόμα καθαρά πολιτική ομιλία, εμφανώς εκνευρισμένος για όσα συμβαίνουν γύρω μας και με αφοπλιστική ειλικρίνεια τόνισε πως όλοι έχουν ευθύνες και σε αυτή του τη δήλωση συμπεριλάμβανε και το κόμμα του και την κυβέρνηση του και τον ίδιο του τον εαυτό και έδειξε αποφασισμένος να φτάσει μέχρι το τέρμα αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος.

Ας ασχοληθούμε λοιπόν με το λόγο του πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ και με την όπως εμφανίζεται (αλήθεια από ποίους; και για ποίο λόγο;) εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Με ύφος εν δύναμη πρωθυπουργού έκανε κιόλας προγραμματικές δηλώσεις και τι μας είπε;

Ότι το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ για να χαράξει μια νέα πορεία. Αλλά ας δούμε λίγο και πως εννοεί αυτή τη νέα πορεία.

Αυτοί που έδειραν του συνταξιούχους σήμερα μας υπόσχονται πως
Θα μετατρέψουν τον αυταρχισμό, σε διάλογο.

Αυτοί που μέσα στο ίδιο τους το κόμμα αγνόησαν, περιθωριοποίησαν και τελικά διέγραψαν την ίδια την νεολαία τους σήμερα μας υπόσχονται πως

Θα μετατρέψουν την περιθωριοποίηση της νεολαίας, σε ουσιαστική του συμμετοχή, δημιουργική, απ' το σχολείο μέχρι και τον κυβερνοχώρο.

Αυτοί που διόριζαν με χαρτάκι των κλαδαρχών στη δεκαετία του ’80 και έκανα τις κλαδικές κομμάτι του κράτους σήμερα μας υπόσχονται πως

Θα μετατρέψουν το βόλεμα των «ημετέρων», σε κινητοποίηση όλων των δυνάμεων του Ελληνισμού. Μετατρέποντας τη ρουσφετολογική σπατάλη, σε αναπτυξιακή επένδυση.

Αυτοί που ήταν έτοιμοι να πουλήσουν ολόκληρη την Χαλκιδική (δες υπόθεση Πάχτα) και επί ημερών χιλιάδες μικρομεσαίοι έλληνες έχασαν όλες τους τις οικονομίες στο χρηματιστήριο ακολουθώντας τις δήθεν προβλέψεις του τότε πρωθυπουργού και του τότε υπουργού οικονομίας και οικονομικών για δείκτη που θα έφτανε στις 10.000 μονάδες σήμερα μας υπόσχονται πως

Θα μετατρέψουν το ξεπούλημα της περιουσίας του λαού, σε σοβαρή και υπεύθυνη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, προς όφελος της ανάπτυξης και της ευημερίας των Ελλήνων.

Αυτοί που μέσα στην ελληνική βουλή ζήτησαν συγνώμη από τους Αμερικάνους και διέσυραν τη χώρα κατεβάζοντας την ελληνική σημαία από ελληνικό έδαφος και αργότερα κατέφυγαν στην κατάπτυστη συμφωνία της Μαδρίτης την οποία παρουσίασαν και ως μεγάλη επιτυχίας σήμερα μας υπόσχονται πως

Θα μετατρέψουν την απουσία μας στο εξωτερικό, σε δυναμική παρουσία και αξιοπιστία της χώρας μας, σε μια Ελλάδα των αξιών.


Για αυτοκριτική; Για ένα συγνώμη; Ούτε λόγος. Και όμως μετά από όλα αυτά υποστηρίζουν πως μιλάνε με ειλικρίνεια και θάρρος και πάνω από όλα υπεύθυνα.
Ε, όχι λοιπόν δεν πάσχουμε από ολική αμνησία.
Θυμόμαστε ακόμα τα έργα και τις ημέρες του ΠΑΣΟΚ και πολύ περισσότερο αυτή η νέα πορεία δε φαντάζει και τόσο νέα…