Μια νέα πορεία και όμως τόσο παλιά.

Ψηφίστηκε και ο προϋπολογισμός του 2009, καλά να πάθουμε και φέτος. Αλλά μόνο για τον προϋπολογισμό δε συζήτησαν χθες.

Ας αφήσουμε στην άκρη τα γνωστά ευφυολογήματα του Καρατζαφερή και τις ατάκες σαν παλιό κακό σίριαλ του Δαλιανίδη.

Ας αφήσουμε στην άκρη το γνωστό ποιηματάκι του ΚΚΕ για 1500€ ελάχιστο μισθός και 1100€ ελάχιστη σύνταξη που σίγουρα δεν είναι εφικτά στην χώρα και στην εποχή που ζούμε. Αν και παρότι διαφωνώ ιδεολογικά σε όλα με την Παπαρήγα της αναγνωρίζω το ότι παραμένει ψύχραιμη και υπεύθυνη.

Ας αφήσουμε επίσης στην άκρη τον δήθεν αριστερό - σοσιαλιστή πρόεδρο νέας κόπης της Κοινοβουλευτικής ομάδας του Σύριζα που ούτε και χθες καταδίκασε τα γεγονότα των ημερών. Αντίθετα συνέχισε να αποκαλεί το πλιάτσικο και την τρομοκρατία εξέγερση της νεολαίας. Παρότρυνε ακόμα μια φορά την «νεολαία» για νέες καταλήψεις, για νέες φασαρίες ρίχνοντας μία ακόμα μολότοφ στην ήδη καψαλισμένη εικόνα της καθημερινότητάς μας κάνοντας όπως τελευταία συνηθίζει, μαζί με το "πνευματικό του τέκνο" και συνεχιστή του Τσίπρα,μικροπολιτική πάνω από το πτώμα ενός 15χρόνου παιδιού.
Και στο τέλος γκρίνιαξε κιόλας γιατί κατηγορούμε τον Σύριζα ως υποκινητή και ηθικό αυτουργό για όλους αυτούς τους βανδαλισμούς λες και δεν είναι.

Ας αφήσουμε στην άκρη και τον Καραμανλή που σε μία ακόμα καθαρά πολιτική ομιλία, εμφανώς εκνευρισμένος για όσα συμβαίνουν γύρω μας και με αφοπλιστική ειλικρίνεια τόνισε πως όλοι έχουν ευθύνες και σε αυτή του τη δήλωση συμπεριλάμβανε και το κόμμα του και την κυβέρνηση του και τον ίδιο του τον εαυτό και έδειξε αποφασισμένος να φτάσει μέχρι το τέρμα αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος.

Ας ασχοληθούμε λοιπόν με το λόγο του πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ και με την όπως εμφανίζεται (αλήθεια από ποίους; και για ποίο λόγο;) εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Με ύφος εν δύναμη πρωθυπουργού έκανε κιόλας προγραμματικές δηλώσεις και τι μας είπε;

Ότι το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ για να χαράξει μια νέα πορεία. Αλλά ας δούμε λίγο και πως εννοεί αυτή τη νέα πορεία.

Αυτοί που έδειραν του συνταξιούχους σήμερα μας υπόσχονται πως
Θα μετατρέψουν τον αυταρχισμό, σε διάλογο.

Αυτοί που μέσα στο ίδιο τους το κόμμα αγνόησαν, περιθωριοποίησαν και τελικά διέγραψαν την ίδια την νεολαία τους σήμερα μας υπόσχονται πως

Θα μετατρέψουν την περιθωριοποίηση της νεολαίας, σε ουσιαστική του συμμετοχή, δημιουργική, απ' το σχολείο μέχρι και τον κυβερνοχώρο.

Αυτοί που διόριζαν με χαρτάκι των κλαδαρχών στη δεκαετία του ’80 και έκανα τις κλαδικές κομμάτι του κράτους σήμερα μας υπόσχονται πως

Θα μετατρέψουν το βόλεμα των «ημετέρων», σε κινητοποίηση όλων των δυνάμεων του Ελληνισμού. Μετατρέποντας τη ρουσφετολογική σπατάλη, σε αναπτυξιακή επένδυση.

Αυτοί που ήταν έτοιμοι να πουλήσουν ολόκληρη την Χαλκιδική (δες υπόθεση Πάχτα) και επί ημερών χιλιάδες μικρομεσαίοι έλληνες έχασαν όλες τους τις οικονομίες στο χρηματιστήριο ακολουθώντας τις δήθεν προβλέψεις του τότε πρωθυπουργού και του τότε υπουργού οικονομίας και οικονομικών για δείκτη που θα έφτανε στις 10.000 μονάδες σήμερα μας υπόσχονται πως

Θα μετατρέψουν το ξεπούλημα της περιουσίας του λαού, σε σοβαρή και υπεύθυνη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, προς όφελος της ανάπτυξης και της ευημερίας των Ελλήνων.

Αυτοί που μέσα στην ελληνική βουλή ζήτησαν συγνώμη από τους Αμερικάνους και διέσυραν τη χώρα κατεβάζοντας την ελληνική σημαία από ελληνικό έδαφος και αργότερα κατέφυγαν στην κατάπτυστη συμφωνία της Μαδρίτης την οποία παρουσίασαν και ως μεγάλη επιτυχίας σήμερα μας υπόσχονται πως

Θα μετατρέψουν την απουσία μας στο εξωτερικό, σε δυναμική παρουσία και αξιοπιστία της χώρας μας, σε μια Ελλάδα των αξιών.


Για αυτοκριτική; Για ένα συγνώμη; Ούτε λόγος. Και όμως μετά από όλα αυτά υποστηρίζουν πως μιλάνε με ειλικρίνεια και θάρρος και πάνω από όλα υπεύθυνα.
Ε, όχι λοιπόν δεν πάσχουμε από ολική αμνησία.
Θυμόμαστε ακόμα τα έργα και τις ημέρες του ΠΑΣΟΚ και πολύ περισσότερο αυτή η νέα πορεία δε φαντάζει και τόσο νέα…

Μπροστά με σχέδιο και αποφασιστικότητα

Για πρώτη φόρα από τη μέρα που η ΝΔ ανέλαβε να κυβερνήσει αυτή τη χώρα παρουσιάζεται μια αδικαιολόγητη εσωστρέφεια. Για πρώτη φορά επίσης οι δημοσκοπήσεις έδειξαν να βρίσκεται δεύτερη στην πρόθεση ψήφου. Μετά από πέντε χρόνια στην εξουσία ήρθαν τα πρώτα απειλητικά μηνύματα, οι πρώτες αμφισβητήσεις. Και σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία όπως οφείλει να κάνει, ο πρόεδρος βγήκε μπροστά.

Σε μια από τις πιο πολιτικές ομιλίες που έχει κάνει ποτέ, έκανε την αυτοκριτική του και έβαλε τα πράγματα και τους διαφωνούντες στη θέση τους. Ξεκαθάρισε πως η πρωθυπουργία δεν είναι αυτοσκοπός για αυτόν και πως αν αύριο το πρωί ο ελληνικός λαός του ζητήσει να πάει σπίτι του, θα το κάνει. Για μένα αυτό είναι το λάθος του Καραμανλή. Άργησε, άργησε πολύ για να κάνει μια τέτοια ομιλία. Η πρωθυπουργία τον έχει κάνει πιο ανεκτικό και πολύ υπομονετικό. Αλλά με την ειλικρίνεια που τον διακατέχει και το θάρρος βγήκε μπροστάρης στον αγώνα για μια νέα αρχή. Για μια νέα αρχή για την παράταξη, για μια νέα αρχή για την πατρίδα μας.

Τα συμφέροντα πιο πολύ από ποτέ τον πολεμούν, οι νταβατζήδες του παρελθόντος είναι εδώ και πιο δυνατά από ποτέ βάλουν με όλους τους θεμιτούς αλλά και τους αθέμιτους τρόπους εναντίον του, το ζούμε καθημερινά Το διαβάζουμε στις εφημερίδες, το ακούμε στις ειδήσεις. Τα blog βομβαρδίζονται από δήθεν νέα σκάνδαλα, η τρίχα γίνεται σχοινί, καραβόσχοινο θα έλεγα από αυτά που δένουν τα πλοία και όλα αυτά δεν μπορεί είναι τυχαία. Την αξιοπρέπεια και την εντιμότητα του Καραμανλή θέλουν να πλήξουν αλλά ο Καραμανλής έχει ένα μεγάλο όπλο με το μέρος του. Έχει την εμπιστοσύνη των πολιτών και αυτήν την σχέση ειλικρίνειας που έχει αναπτύξει με τους πολίτες που από την μέρα που ανέλαβε πρόεδρος της ΝΔ έως και σήμερα την διατηρεί αρραγή.

Από εδώ και πέρα πάνω σε αυτή πρέπει να βασιστεί και προχωρήσει. Να προχωρήσει χωρίς να κοιτάξει το πολιτικό κόστος, χωρίς να κοιτάξει τις ισορροπίες και με το θάρρος που τον διακρίνει να συνεχίσει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμά του και να το φτάσει ως το τέλος, χωρίς ούτε ένα βήμα πίσω, χωρίς υποχωρήσεις σε συνδικαλιστές που μόνο σκοπό έχουν να κάνουν αντιπολίτευση, σε συμφέροντα που μόνο στόχο έχουν να ρίξουν τη ΝΔ, σε εσωκομματικές αντιδράσεις που μόνο στόχο έχουν τα ψηφαλάκια, χωρίς συμψηφισμούς και συμφωνίες με αυτόκλητους σωτήρες του λαού που εμφανίζονται σαν νέοι Ρομπέν των Δασών έτοιμοι να πολεμήσουν για τον λαό αλλά στην πραγματικότητα νοιάζονται για την καρέκλα και την προσωπική τους προβολή. Στο κάτω κάτω και εγώ λαός είμαι και πρέπει να φωνάξω με όλη τη δύναμη της φωνής μου, μέσα από την ψυχή μου πως βαρέθηκα τους σωτήρες που νοιάζονται για εμένα χωρίς να με έχουν ρωτήσει ποτέ. Βαρέθηκα αυτούς που μιλάνε εξ ονόματός μου γιατί πολύ απλά δεν μιλάνε. Δεν τους έχω δώσει τέτοιο δικαίωμα και δεν θα τους το δώσω. Μπορώ και μόνος μου να εκφραστώ, να μιλήσω, να γράψω, να διαμαρτυρηθώ ή να εκθειάσω. Να κρίνω, να εγκρίνω, να απορρίψω, να κατακρίνω και πάει λέγοντας.

Στην Κ.Ε που μας πέρασε το σύνθημα ήταν «Μπροστά με σχέδιο και αποφασιστικότητα». Ο Καραμανλής έδειξε την αποφασιστικότητα του, τώρα είναι καιρός να μας δείξει και το σχέδιο.

Υποκρισιά χωρίς τέλος.

Έχουμε ξαναμιλήσει για την υποκρισία μέσα από αυτό το blog και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ξανασχοληθούμε και στο μέλλον μαζί της γιατί τελικά ζούμε σε μια χώρα υποκριτών. Γράφω αυτό το κείμενο με αφορμή την, ας μου επιτραπεί η έκφραση, θαρραλέα παραίτηση Βουλγαράκη. Ο άνθρωπος σεβόμενος την διαδρομή του μέσα στην παράταξη αποφάσισε να παραιτηθεί με μια γενναία επιστολή, για να μην ταλαιπωρεί την κυβέρνηση με το προσωπικό του θέμα. Ποιο είναι όμως το θέμα; Εγώ αυτό προσπαθώ να καταλάβω; Τι παράνομο έκανε; Έκανε αυτό που θα έκανε ο καθένας από εμάς αν είχε τόσα χρήματα. Ας είμαστε ειλικρινείς όλοι μας, μην κρύβεστε. Σου λένε μπορείς να πληρώσεις α ποσό με αυτό τον τρόπο και 2α με τον άλλο. Πόσοι είναι εκείνοι από εμάς δηλαδή που θα διάλεγαν τον άλλο; Αλλά όχι επειδή αυτός είναι υπουργός πρέπει σώνει και καλά να είναι και χαζός ; Δεν κλέβει, δεν φοροδιαφεύγει και δεν παρανομεί αλλά ποιος νοιάζεται για αυτό; Εμάς μας νοιάζει να πληγεί το κύρος του Καραμανλή που βγήκε και τον κάλυψε.


Συνεχίζω λοιπόν και λέω: Και ποιοι είναι εκείνοι τελικά που τον κατηγορούν; Εδώ έχει πλάκα; Τα «φτωχαδάκια» του ΠΑΣΟΚ που ξεκίνησαν με ζιβάγκο και ετοιματζίδικα κουστούμια και βρέθηκαν στην αγκαλιά του ARMANI. Που ξεκίνησαν από τα χωριά τους και τώρα δεν τους χωράει το Κολωνάκι. Λες και πάει τόσος καιρός από το ξεφώνημα του λαού για τις βίλες, τις μεζονέτες, τα χαρτοφυλάκια τους πολυτελείς γάμους στο εξωτερικό και πάει λέγοντας. Όλοι αυτοί που μέσα σε μια νύχτα μετεξελίχθηκαν από σοσιαλιστές σε εκσυγχρονιστές και μαζί τους εξελίχθηκε και ο σοσιαλισμός, αυτός ο σοσιαλισμός που ουδεμία σχέση φυσικά έχει με τον σοσιαλισμό του ’74, σε μια ασαφή και ρευστή ιδεολογία η οποία την περασμένη δεκαετία οδήγησε στην μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα από την εποχή του μεσοπολέμου και μετά. Σήμερα λοιπόν όλοι αυτοί έρχονται να μας ξανασερβίρουν έναν νέο σοσιαλισμό που όμως έχει ήδη ξεφτίσει στα μάτια των απλών ανθρώπων. Ένα σοσιαλισμό που μοιάζει σαν ξαναζεσταμένη σούπα την οποία προσπαθούν να την κάνουν και πάλι in ξέροντας εκ των προτέρων, από την ώρα που ξεκίνησαν δηλαδή πως εδώ και πολύ καιρό είναι Out. Και ας προσπαθεί ο Παπανδρέου να μας πείσει πως το νέο σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ ουδεμία σχέση έχει με το ΠΑΣΟΚ των Πρωτοπαπά, Τσουκάτου, Νεονάκη, Πανταγιά. Μανίκα κλπ. Και ίσως να κατάφερνε και να μας πείσει αλλά δυστυχώς για αυτόν όλοι αυτοί αλλά και άλλοι πολλοί είναι γέννημα θρέμμα του Σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ. Ανδρώθηκαν και θέριεψαν μέσα του, στο ΠΑΣΟΚ των κλαδικών της δεκαετίας του ’80 όπου διόριζαν σαν άλλοι πασάδες με τα φιρμάνια των κλαδαρχών, στο συνδικαλισμό της ΠΑΣΚΕ που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε μια θέση στα έδρανα της βουλής . Μάταιος κόπος λοιπόν και όμως αυτοί είναι που σήμερα κάνουν κριτική στο Βουλγαράκη

Άκουσον άκουσον για τον Βουλγαράκη έκανε δήλωση και ο κατά τ’ άλλα αριστερός σύντροφος Αλαβάνος που έχει την μισή Τήνο στην κατοχή του αλλά και ο Καρατζαφέρης ο οποίος φαντάζομαι ίσως θα είχε την ίδια απάντηση με αυτήν του υποψήφιου προέδρου της Αμερικής Μακεϊν αν αύριο το πρωί ερωτούνταν αν ξέρει πόσα ακίνητα έχει και που αυτά βρίσκονται.

Α και οι μεγαλοδημοσιογράφοι και τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα που παίρνουν δεκάδες χιλιάρικα το μήνα ο καθένας τους. Αυτοί που είναι πρόθυμοι για μια διαφήμιση ή για μια μονάδα παραπάνω από τη θεά ΑGB, να παίξουν το ρόλο του συκοφάντη και του λασπολόγου. Αυτοί που συνειδητά αναλαμβάνουν να μετατρέψουν τα παραπολιτικά σχόλια και τα σχόλια του καφενείου που λέγονται από αμόρφωτους συνταξιούχους και λοιπούς άεργους, τακτικούς θαμώνες των καφενείων, σε δημόσιο ψόγο ακόμη και με αυτόν τον τρόπο του οχετού καταπατώντας κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας,

Και όχι δεν θεωρώ αμάρτημα των πλουτισμό των παραπάνω ανθρώπων αλλά θεωρώ ηθικό αμάρτημα (αν και πολύ αμφιβάλω πόσοι από αυτούς θα παρεξηγηθούν διαβάζοντας αυτό το κείμενο αφού οι περισσότεροι από αυτούς το ήθος το έχουν χάσει εδώ και καιρό) να βγαίνουν και να μιλάνε για τον υποτιθέμενο φοροφυγά υπουργό οδηγώντας τον σε παραίτηση αφού στην πραγματικότητα και αυτοί στην ίδια κατάσταση βρίσκονται με την μόνη διαφορά ότι δεν έχουν σήμερα την υπουργική καρέκλα λες και η καρέκλα αλλάζει τον άνθρωπο.

Εν κατακλείδι έχουμε χάσει το μέτρο και αν δεν μαζευτούμε θα δούμε και χειρότερα. Βρισκόμαστε στο βασίλειο της υποκρισίας και της διαφθοράς και αυτό πολύ φοβάμαι για να μην πω πως έχω τη βεβαιότητα πως δεν αλλάζει και δεν θα αλλάξει με καμιά κυβέρνηση και ας πολεμάει ο Καραμανλής εδώ και καιρό. Η μάχη είναι από χέρι χαμένη και το ξέρουμε όλοι μας.

Και μια απορία; Και συνεχίζω άντε και τον κατηγόρησαν; Γιατί τώρα; Γιατί δεν τον έκαναν πέρυσι η πρόπερσι η το 2004 όταν έγινε για πρώτη φορά υπουργός με πρωθυπουργό Καραμανλή; Λες και τα κέρδισε σε μια νύχτα όλα αυτά; Ποιος θα απαντήσει; Μάλλον κανείς ως συνήθως μας φτάνει που παραιτήθηκε. Για να ακούσω τι θα πούνε αύριο στο καφενείο. Ποιος έχει σειρά μετά τον Βουλγαράκη;

Άλλοτε έτσι άλλοτε γιουβέτσι

Κάθε φορά που ακούω για πόλεμο σε ένα μέρος του κόσμου κατευθείαν, αυτόματα θα έλεγα το μυαλό μου πάει σε αριστερές πορείες κατά των ιμπεριαλιστών και τέτοια. Τώρα με τις φασαρίες εκεί στην Ουκρανία απορούσα θα βγουν στους δρόμους; Δεν μπορεί θα βγουν. Πάντα βγαίνουν. Μόνο τότε στην Τσετσενία δεν είχαν βγει, σίγουρα θα βγουν.

Η μήπως δεν είναι ιμπεριαλιστικός πόλεμος αυτός; Αφού οι ίδιοι Ρώσοι είπαν πως ακριβώς το ίδιο με το Κόσοβο είναι. Και έτσι περίμενα να δω πανό και συνθήματα κατά των Ρώσων και των πολέμων κεράκια ανάμενα και άλλα τέτοια.

Αλλά τελικά δεν βγήκαν. Λες να ήταν για μπάνια;

Ούτε το ΚΚΕ ούτε οι λοιπές αριστερές παρατάξεις ούτε κανείς δεν βγήκε αυτή τη φορά. Ούτε ένα δελτίο τύπου βρε αδερφέ να καταδικάσουμε τον πόλεμο η μήπως δεν τον καταδικάζουμε και αν δεν το καταδικάζουμε γιατί άραγε; Που πήγαν οι κομμουνιστές σε αυτόν τον πόλεμο; Που πήγαν οι υπέρμαχοι των ανθρώπινων δικαιωμάτων; Οι υπέρμαχοι της ειρήνης; Τα περιστέρια, οι πορείες, οι συμμαχίες;

Όπως μας συμφέρει είμαστε εντάξει το δέχομαι, αλλά μην βγαίνετε και μας κάνετε και κηρύγματα και από πάνω.

Διαγραφή Σημίτη: Προεδρική πυγμή ή προεδρική αφέλεια;

Ο Σημίτης δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένας διαχειριστής εξουσίας. Δεν χρεώθηκε ποτέ πολιτικό κόστος, δεν συγκρούσθηκε ποτέ με τα συμφέροντα δεν έκανε πράξη ούτε τον εκσυγχρονισμό του οποίου υπήρξε ο ιδεολογικός εκφραστής. Ήταν αυτός που διέλυσε την Ελλάδα σε κάθε τομέα. Διαφωνώ σε όλα μαζί του και σε κάθε τόνο, διαφωνώ ιδεολογικά μαζί του. Πείτε πως η αισθητική μας ιδεολογία διαφέρει αρκετά. Αλλά ήταν πρόεδρος ενός κόμματος και επί οχταετία πρωθυπουργός και αν «ένας πρωθυπουργός δεν πάει στη φυλακή» τότε πολύ παραπάνω δεν διαγράφετε και πόσο μάλλον από τους υπουργούς του.

Ο Γιώργος Παπανδρέου πάει το ΠΑΣΟΚ από το κακό στο χειρότερο. Αν σας πω ότι στεναχωριέμαι θα σας πω ψέματα αλλά τι είναι αυτά που κάνει τώρα; Διαγράφει τον άνθρωπο που τον έκανε πρόεδρο; Αυτό είναι ύβρις. Και τι νομίζει ότι θα κερδίσει από αυτό; Περισσότερο κύρος μέσα στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ; Νομίζω έχει χάσει το μέτρο. Με κομμουνιστικές διαγραφές δεν έγινε ποτέ δημοκρατία.

Εδώ καλό είναι να συζητήσουμε και τον ανθρωποκεντρικό τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα κόμματα σήμερα στην Ελλάδα. Είναι δυνατόν ο εκάστοτε πρόεδρος να παίρνει αποφάσεις από μόνος του; Να διαγράφει κατά το δοκούν όποιον διαφωνεί μαζί του; Όποιον φοβάται και όποιον τον απειλεί; Και η συμμετοχική δημοκρατία πήγε περίπατο; Δεν υπάρχουν θεσμικά όργανα; Πειθαρχικά συμβούλια; Τίποτα από αυτά; Τα κόμματα δεν είναι μαγαζάκια κανενός. Δημιουργούνται από τη λαϊκή βάση για να την εκφράζουν και ανήκουν στον λαό και αυτός είναι που παίρνει αποφάσεις.

Στην ΝΔ το ζήσαμε τη δεκαετία του ’80 όταν ο Στεφανόπουλος αποχώρισε. Και ο λαός βγήκε και μας καταδίκασε και ξαναέδωσε την κυβέρνηση στον Α. Παπανδρέου και από τότε βάλαμε μυαλό. Σήμερα ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ βγαίνει και σχολιάζει ελεύθερα χωρίς να κινείται μέσα στα κομματικά πλαίσια εκφράζοντας πολλές φορές την διαφορετική του άποψη. Ξέρει όμως πως έχει την ανοχή όλων. Η ατάκα είναι δεν σχολιάζουμε τον επίτιμο. Στο ΠΑΣΟΚ διάλεξαν διαφορετικό δρόμο. Αναγνωρίζω στον Γ. Παπανδρέου το δικαίωμα της πολιτικής αυτοκτονίας αφού αυτό είναι επιλογή του. Πολύ φοβάμαι όμως ότι θα είναι αυτός που θα χρεωθεί και το μεγάλο σχίσμα που έρχεται και που από εκεί και πέρα δεν θα υπάρχει επιστροφή. Ο σοσιαλισμός έχει καταρρεύσει, μαζί του καταρρέει κάθε μέρα και το ΠΑΣΟΚ!!!

YΓ: Και όμως μέχρι σήμερα ο Γ. Παπανδρέου ουδεποτε καταδίκασε την πολιτική της οχταετίας επί διακυβέρνησης Σημίτη. Γιατί άραγε;

Χωρίς Τσίπ(ρ)α

Απο αυτό εδώ το blog έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές με το "φαινόμενο" Τσιπρα. Και έχουμε ασχοληθεί γιατί φέρεται ως ένας νεος πολιτικός και μάλιστα ως εκπρόσωπος της γεννιάς μου και αυτό με ενοχλεί αφάνταστα. Ε όχι δεν με αντιπροσωπεύει και φύσικα δεν με εκπροσωπει ο Τσίπρας. 

Απο τις καθόλου προσεκτικές ομιλίες του όμως βγαίνει ένας καθαρά συντηριτικός ξύλινος λόγος που δεν διαφέρει σε τίποτα από όλες τις άλλες ομιλιές των μεγαλύτερων σε ηλικία πολιτικούς. Κανένας νεωτερισμός καμιά φρέσκια ιδέα δεν ειδα. Αν δεν ήταν η εικόνα θα νόμιζα ότι μιλάει η Παπαρήγα.

Αλλά διάβασα απο το στόμα του τα εξής:
"Μπορεί τα κομμουνιστικά καθεστώτα να είχαν αυτό
το τεράστιο έλλειμμα ελευθερίας, αλλά τουλάχιστον είχαν
στο κέντρο της σκέψης τους τον άνθρωπο." (sic)

Eρ:Αυτό λίγο ενδιαφέρει τον άνθρωπο που πεθαίνει

Τσίπρας: "Όχι, δεν είναι έτσι. Και τέλος πάντων δεν είχαν ούτε
κρεματόρια ούτε φούρνους με Εβραίους...
(Από την συνέντευξη Τσίπρα στους Schooligans)

Έλεος δηλαδή και είναι δυνατόν μετά απο αυτό να με αντιπροσωπεύει ο Τσίπρας; Ποιον άραγε αντιπροσωπεύουν αυτές οι δηλώσεις; Αφήστε τον να μιλήσει. Όσο μιλάει τόσο εκτίθεται .

Και ερχόμαστε και σε ένα άλλο θέμα για δείτε λίγο εδώ:


Τι έχει να πει ο Τσίπρας για την αλληλεγγυη με την "Δημοκρατία της Μακεδονίας"; Μήπως έχει σκοπό να κάνει και καμιά πορεία.

Ακρίβειας και υποκρισίας γωνία.

Δεν πιστεύω να αγοράσατε αρνί ολόκληρο; Δεν πιστεύω να βάψετε αυγά; Να φτιάξατε τσουρέκια και κουλούρια; Μήπως κάνατε και καμιά κοντινή ή μακρινή εξόρμηση στο χωριό, σε φίλους ή οπουδήποτε αλλού;

Τι τα κάνατε όλα αυτά! Μα πως είναι δυνατόν; Το αρνάκι «πέταξε» και φέτος στα 8.5€ ναι καλέ όπως η γαλοπούλα τα Χριστούγεννα και το χοιρινό. Ταξιδάκι; Με τη βενζίνη στα 1,20+ ; Μα πώς γίνεται;

Έλος πια κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια. Λες και ακούω περσινές «ειδήσεις». Ειδήσεις καλά μια κουβέντα είπα. Βαρέθηκα το ίδιο παραμύθι. Βαρέθηκα πια. Εντάξει δε λέω υπάρχει ακρίβεια , το ζούμε καθημερινά στο supermarket στην αγορά, στο βενζινάδικο. Αλλά αυτό με την ντομάτα και την πατάτα που χθες ανέβηκε 0.05 € καταντάει πλέον εμμονή, υστερία. Και θα έλεγα πως όλοι αυτοί δεν το κάνουν για να κάνουν αντιπολίτευση αλλά ότι θέλουν να προστατέψουν τον καταναλωτή, αν έστω και ένας δημοσιογράφος έβγαινε και έλεγε πως οι εφημερίδες ανέβηκαν από το 1€ στο 1.30€ και οι Κυριακάτικες πέταξαν στα 4€ 4,5€ ή αύξηση κατά 30-50% (sic). Έστω και ένας. Αλλά δυστυχώς κανένας δεν το είπε δεν πέρασε ούτε σαν μονόστηλο από τις εφημερίδες. Αλλά μια μέρα πήγαμε στο περίπτερο και είδαμε πως η εφημερίδα πουλιέται πλέον 1.30.

Λαϊκίστικη αντιπολίτευση λοιπόν από υποκριτές δημοσιογράφους. Αυτό κάνουν και τίποτα άλλο. Γιατί επίσης δεν είδα ποτέ και κανέναν τους να προτείνει μια λύση. Μόνο κάτι γραφικούς που μιλάνε για πλαφόν από την κυβέρνηση λες και ζούμε σε κομμουνιστικά καθεστώτα. Το οποίο πλαφόν δε σημαίνει τίποτα άλλο από το να έρχεται η κυβέρνηση και να βάζει μια τιμή πχ 1€ / κιλό την πατάτα και μετά να έρχονται και οι πωλητές και να πλαφονάρουν όλοι στο 1€.

Αφήστε την αγορά να λειτουργεί ελεύθερα (όχι ασύδοτα) αλλά πραγματικά ελεύθερα. Είναι ο μόνος τρόπος για να προστατευτεί ο καταναλωτής και να επιβραβευθούν οι σωστοί έμποροι.

Αλέξη πήρατε μονοψήφιο ποσοστό – Φοιτητικές εκλογές 2008

«Αλέξη πήραμε διψήφιο ποσοστό.»
Θυμάσαι Αλέξη;

Αυτό ήταν το σύνθημα το 2006 τότε που πήρες 10,51% στο Δήμο Αθηναίων.
Νομίζω αυτός ήταν και ο στόχος για τις φοιτητικές φετινές εκλογές. Με δεδομένο ότι φέτος δεν ήταν μόνο το Δίκτυο όπως τότε που ήσουνα γραμματέας της Νεολαίας του Συνασπισμού, αλλά ήταν μαζί σας και η ΚΟΕ και τα Αρ. Σχήματα και όμως όλοι εσείς μαζί δεν καταφέρατε να πάρετε παρά 5,5% στα ΑΕΙ με άνοδο κατά 1,5μονάδα και μονάχα 2% στα ΤΕΙ με άνοδο 0,5%.

Τόση διαφήμιση, τόση προπαγάνδα, τόση αβάντα από τα ΜΜΕ για τη νεολαία που στηρίζει Τσίπρα και όμως τι μεγάλη απογοήτευση. Και όχι μόνο αυτό αλλά βγαίνετε και θριαμβολογείτε κιόλας για την μεγάλη νίκη σας. Αν και στο επίσημο Site σας δεν τολμάτε να αναφέρετε καν το ποσοστό που η ΑΡΕΝ συγκέντρωσε στις φετινές εκλογές. Μάλλον γιατί ντρέπεστε για το ποσοστό σας. Ειλικρινά δεν ξέρω αν είναι κουράγιο ή θράσος. Ότι και να είναι πάντως οι φοιτητικές εκλογές ήταν ένα καλό μήνυμα για σας, αν και νομίζω δεν το λάβατε. Μάλλον για την ακρίβεια δεν θέλετε να το λάβετε.

Τελικά Αλέξη από τότε που ήσουνα φοιτητής στο ΕΜΠ δεν άλλαξαν και πολλά πράγματα. Για 22η χρονιά νικητής σε αυτές τις εκλογές υπήρξε και ήταν και πάλι η μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ με ποσοστό 40% σε ΑΕΙ και 48% στα ΤΕΙ Όλες αυτοί οι φοιτητές (σχεδόν 70.000) σε ΤΕΙ και ΑΕΙ που στήριξαν τα ψηφοδέλτια της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ και φέτος κάτι περισσότερο θα ξέρουν. Όλοι αυτοί που μας ζουν καθημερινά μέσα στα αμφιθέατρα κάτι έχουν καταλάβει …

Αλέξη συνεχίζουμε ασυμβίβαστα φιλελεύθεροι, για ένα πανεπιστήμιο με φιλελεύθερες και εξελισσόμενες δομές σε μια κοινωνία που θα διέπετε από φιλελεύθερα ιδεώδη γιατί το χρωστάμε σε όλους αυτούς που 22 χρόνια τώρα έχουν ταυτίσει τη νίκη στις φοιτητικές εκλογές με τη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ
Δεν μπορεί όλοι αυτοί να κάνουν λάθος, δε συμφωνείς Αλέξη;

ΥΓ: Και για μένα η φετινή χρονιά είχε μια ιδιαιτερότητα. Μετά από 6 χρόνια συνεχούς συνδικαλιστικής δράσης για πρώτη φορά (ως απόφοιτος πλέον) δεν βρέθηκα κοντά στην κάλπη. Αλλά νοερά ήμουνα εκεί πανηγύρισα μαζί τους, χάρηκα για τη νίκη τους και ήταν τόσο μεγάλη η χαρά μου που είδα την ΔΑΠ ΝΔΦΚ Χίου να παίρνει και τα 3 τμήματα στη Χίο και να συγκεντρώνει ποσοστό 48% γιατί όπως λένε μια φορά ΔΑΠίτης για πάντα ΔΑΠίτης.

Όταν ο ραγιάς σήκωσε κεφάλι είπε: "βέτο" ...

Δεν πάνε και πολλά χρόνια από τότε που Έλληνας πρωθυπουργός μέσα στην Ελληνική βουλή ευχαριστούσε την Αμερικανική κυβέρνηση επειδή μας βοήθησε να κατεβάσουμε την ελληνική σημαία από ελληνικό έδαφος και να το κάνουμε αμφισβητούμενη περιοχή.

Ευτυχώς που σε τόσο κρίσιμές στιγμές για τα ελληνικά ζητήματα πλέον επικεφαλής είναι ένας άνθρωπος που για πρώτη φορά σήκωσε ανάστημα. Ο Κώστας Καραμανλής με την οξυδέρκεια που τον διακατέχει εδώ και καιρό άρχισε να κοιτά σιγά σιγά προς την Ανατολή και «ας ανήκουμε στη Δύση» αλλάζοντας με αυτόν τον τρόπο την ουσιαστική εξωτερική πολιτική της Ελλάδος. Με το κύρος που τον διακατέχει διαφυλάσσει τα ελληνικά συμφέροντα. Δημιουργώντας νέες συμμαχίες προασπίζει όσο καλύτερα μπορεί τα ελληνικά συμφέροντα κάνοντας με τον πλέον επιδεικτικό τρόπο κατανοητό πως από εδώ και πέρα η Ελληνική κυβέρνηση δεν θα είναι το τσιράκι κανενός και κανείς δεν θα μπορεί να την θεωρεί δεδομένη. Κάνοντας κατανοητό πως η Ελλάδα από εδώ και πέρα θα στρέφεται προς τα εκεί που τα συμφέροντά της την οδηγούν και όχι οι εξαρτήσεις του παρελθόντος.
Με τον πλέον σύγχρονο πολιτικό λόγο, χωρίς εθνικιστές εξάρσεις ξεκάθαρα οριοθετεί τα σύνορα της υποχωρητικότητας και τις κόκκινες γραμμές που το εθνικό συμφέρον και η κοινή λογική ορίζουν.

Επιτέλους η Ελλάδα έχει άποψη, εκφράζει τη διαφορετικότητά της, μάχεται και κερδίζει μάχες, γίνεται από κομπάρσος πρωταγωνιστής και το ενθαρρυντικό είναι ότι έπαψε να είναι μόνη της έχει συμμάχους στην πράξη και όχι στα λόγια και φυσικά έχει κάθε λόγο να αισιοδοξεί για ακόμη καλύτερες μέρες και όλο αυτό βέβαια πιστώνεται αν όχι εξ’ ολόκληρου αλλά σίγουρα σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό στον Καραμανλή

Τοπικά Συμβούλια Νέων.

Μάλιστα.
Έτσι γινόταν και έτσι θα γίνεται σε αυτή τη χώρα. Αυτό που στην Ευρώπη προϋπάρχει εδώ και 30 χρόνια (δες κυρίως τις χώρες του Ην. Βασιλείου Ιρλανδία Σκοτία κλπ) για την Ελλάδα θεωρείται μεγάλο επίτευγμα, καινοτομία.

Είμαστε δε τόσο προοδευτικοί σε αυτή τη χώρα που δεν αφήνουμε τους νέους να συζητήσουν και να αποφασίσουν από μόνοι τους αλλά βάζουμε και τον Δήμαρχο (χωρίς τον οποίο δε θα θεωρούνται έγκαιρες οι συνεδριάσεις των ΤοΣυΝ) σε ρόλο κηδεμόνα.

Αναφέρομαι στο νέο θεσμό των Τοπικών Συμβουλίων Νέων γνωστά και ως ΤοΣυΝ. Χωρίς σαφές πλαίσιο μέσα στο οποίο θα λειτουργήσουν, αλλά με προίκα 3.6 εκ €, χωρίς σαφές αρμοδιότητες, αλλά με μεγάλη διαφήμιση δημιουργούμε ένα θεσμό με αβέβαιο μέλλον.

Αλλά ακόμα και έτσι με τα σαφή μειονεκτήματα του νέου αυτού θεσμού θεωρώ υποχρέωση της νεολαίας να δώσει δυναμικό παρόν στις εκλογές που θα διεξαχθούν τις προσεχείς μέρες σε όλη τη χώρα.

Νομίζω πρέπει να κάνουμε τα ΤοΣυΝ βήμα ελεύθερης έκφρασης της νέας γενιάς,
• να αποτελέσουν το έναυσμα για την ενεργή απασχόληση της νεολαίας με την πολιτική
• να προτείνουμε μέσα από τα ΤοΣυΝ καινούριες λύσεις,
• να δώσουμε φρέσκιες ιδέες,
• να συζητήσουμε τους προβληματισμούς μας
• να εξασφαλίσουμε επιτέλους ότι η άποψή μας θα λαμβάνεται υπ' όψη.

Όσοι δηλώνουμε φιλελεύθεροι, οραματιζόμενοι μια κοινωνία με φιλελεύθερες και εξελισσόμενες δομές που θα διέπεται από φιλελεύθερα ιδεώδη οφείλουμε να είμαστε παρών. Εγώ θα είμαι εκεί. Εσύ?

Το "φαινόμενο" Τσίπρα.

Πολύς λόγος τελευταία γίνεται για τα ποσοστά του ΣυΡιζΑ.
18% λένε τα γκάλοπ για τον όμορφο κ.Τσίπρα.
Ήρθε η γενιά των 700€ στο προσκήνιο, φωνάζουν μερικοί.
Φαινόμενο Τσίπρα έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν οι μονίμως 
υπερβολικοί δημοσιογράφοι.

Πολύ φοβάμαι όμως ότι αυτή ακριβώς η γενιά, η δική μου γενιά, είναι η πιο apolitic γενιά που έχει περάσει ποτέ από τη χώρα. Και δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο εκφραστή από το πρόσωπο του Τσίπρα.
Και μπορεί ομολογούμενος να τον αδικώ, όχι πολύ, αλλά πως αλλιώς να χαρακτηρίσω ένα άνθρωπο που φιλοδοξεί να γίνει ο εκφραστής του 18% του ελληνικού λαού όταν ο ίδιος με αφοπλιστική ειλικρίνεια δηλώνει: "Θα σας έλεγα ψέματα αν σας έλεγα πως έχουμε εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Σκοπός μας είναι να τη δημιουργήσουμε..."

Το 18% δεν είναι τίποτα άλλο από μια προφανή αποδοκιμασία στα δύο μεγάλα κυβερνητικά κόμματα. Δεν είναι τίποτα άλλο από αυτή ακριβώς την πλήρως αποστασιοποίηση της νεολαίας από την πολιτική στο πρόσωπο ενός συνομήλικου της. Δεν είναι τίποτα άλλο από απογοητευμένους Πασόκους και ρομαντικούς σοσιαλιστές που ακόμη πιστεύουν στον υπαρκτό σοσιαλισμό.

Και επειδή ο Καραμανλής τυχαίνει να είναι ο πιο οξυδερκής πολιτικός που υπάρχει αυτή τη στιγμή το πήρε το μήνυμα και επιτέλους αρχίζει να ανοίγει το βηματισμό του
Ασφαλιστικό, Σκοπιανό, αποκρατικοποιήσεις ένα ένα παίρνουν σιγά σιγά το δρόμο του.
Χωρίς να σκέφτεται το πολιτικό κόστος, χωρίς λαϊκισμούς και όταν έρθει και πάλι η ώρα της κάλπης όποτε και αν αυτή έρθει τότε θα δούμε το πραγματικό ποσοστό του ΣυΡιζΑ. Μέχρι τότε πάντως υπάρχει όλος ο χρόνος ώστε ο κ. Τσίπρας να καταφέρει να αρθρώσει πολιτικό λόγο και να δημιουργήσει εναλλακτική, εφικτή πρόταση διακυβέρνησης.